1Եւ Դաւիթն ասեց. Արդեօք Սաւուղի տանիցը մնացած մարդ կա՞յ, որ նորան բարերարութիւն անեմ աՅովնաթանի սիրոյն համար։ 2Եւ Սաւուղի տանիցը բՍիբա անունով մի ծառայ կար, եւ նորան կանչեցին Դաւիթի մօտ, եւ թագաւորը նորան ասեց. Սիբան դո՞ւ ես. Եւ նա ասեց. Ծառադ եմ։ 3Եւ թագաւորն ասեց. Սաւուղի տանիցը մնացած մարդ չկա՞յ, որ նորան գԱստուծոյ ողորմութիւնն անեմ։ Եւ Սիբան ասեց թագաւորին. Յովնաթանիցը դոտքերը կաղ մի որդի կայ տակաւին։ 4Եւ թագաւորը նորան ասեց. Նա ո՞ւր է։ Եւ Սիբան ասեց թագաւորին. Ահա նա եԼադաբարումը Ամիէլի որդի Մաքիրի տանն է։ 5Եւ Դաւիթ թագաւորը մարդ ուղարկեց, եւ նորան Լադաբարից Ամիէլի որդի Մաքիրի տանիցն առաւ։ 6Եւ Սաւուղի որդի Յովնաթանի որդի զՄեմփիբոսթէն Դաւիթի մօտ եկաւ եւ երեսի վերայ ընկաւ ու խոնարհութիւն արաւ։ Եւ Դաւիթն ասեց. Ով Մեմփիբոսթէ. Եւ նա ասեց. Ահա ծառադ։ 7Եւ Դաւիթը նորան ասեց. Մի վախենար, որովհետեւ քո հօր Յովնաթանի սիրոյն համար քեզ անպատճառ բարերարութիւն պիտի անեմ, եւ քո հօր Սաւուղի բոլոր արտերը քեզ վերայ պիտի դարձնեմ, եւ դու պիտի միշտ իմ սեղանի վերայ հաց ուտես։ 8Եւ նա խոնարհութիւն արաւ եւ ասեց. Ծառադ ո՞վ է որ ինձ պէս մի էմեռած շան վերայ նայեցիր։ 9Իսկ թագաւորը Սաւուղի ծառայ Սիբային կանչեց, եւ նորան ասեց. Սաւուղի եւ նորա տան բոլոր ստացուածքը քո տիրոջ որդիին տուի։ 10Եւ դու ու քո որդիքը եւ ծառաներդ նորա համար երկիրը գործեցէք, եւ պտուղն իր մօտ բերես, որ քո տիրոջ որդին ուտելու հաց ունենայ. Եւ քո տիրոջ որդի Մեմփիբոսթէն պիտի ըմիշտ իմ սեղանի վերայ հաց ուտէ։ Եւ Սիբան թտասնեւհինգ որդի եւ քսան ծառայ ունէր։ 11Եւ Սիբան ասեց թագաւորին. Իմ թագաւոր տէրս քո ծառային ինչ որ հրամայեց, ծառադ այնպէս պիտի անէ։ Բայց Մեմփիբոսթէն, ասեց Դաւիթը, թագաւորի որդկանց մէկի պէս իմ սեղանի վերայ հաց պիտի ուտէ։ 12Եւ Մեմփիբոսթէն մի պզտիկ տղայ ունէր, եւ նորա անունը ժՄիքա էր. Եւ Սիբայի տան բոլոր բնակողները Մեմփիբոսթէի ծառաներն էին։ 13Եւ Մեմփիբոսթէն բնակվում էր Երուսաղէմումը. Որովհետեւ միշտ թագաւորի սեղանի վերայ հաց էր ուտում, եւ նա իր երկու ոտքերովը կաղ էր։